Op de bank zitten kan ik niet
Helmi (1949) is in Culemborg geboren en getogen. Al sinds 19 juni 1970 woont ze aan de Oosterwal. De datum weet zij nog precies, het was haar trouwdag.
Helmi is een ondernemende vrouw. Dat is altijd zo geweest. Het begon al vroeg als lid van de Katholieke Jongeren Actie Culemborg (KLAC). “Er was niets voor jongeren in die tijd.” De jongeren bouwden hun eigen jongerencentrum. Het heette Kabisa, dat betekent in Swahili zoveel als ‘het goede’. Begin december 1973 is het centrum tijdens de oliecrisis helaas afgebrand.
Helmi heeft altijd gewerkt. “Op de bank zitten kan ik niet.” Haar eerste baan was bij Marijnen Koelindustrie en later werkte ze bij een meubelbedrijf. Maar dat ging failliet. Ze vond al snel nieuw werk en zette een secretariaat op voor een vereniging van optometristen en opticiens. “De eerste jaren werkte ik gewoon boven, in de slaapkamer met een oude typemachine. Na 18 jaar verhuisde het werk naar Haarlem.” Helmi organiseerde vroeger grote congressen en lezingen.
Zij was jaren secretaris bij de watersportvereniging, ook tijdens de overname van de haven in 2013. Maar ook nu nog is Helmi volop actief als vrijwilliger bij ‘De Helling’. “Van huis uit heb ik altijd al een watersportvirus gehad.”
Van alle bewoners woont Helmi het langst aan de Oosterwal. Ze heeft Nieuwstad zien veranderen. Oude panden zijn verdwenen. Maar er is ook veel opgeknapt, net zoals stap voor stap haar eigen huis. Helmi houdt van Nieuwstad. “De gezelligheid, alles dichtbij. Ik zou nergens anders willen wonen”.